RİNDLERİN AKŞAMI

  Dönülmez akşamın ufkundayız. Vakit çok geç;

  Bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl geçersen geç!

  Cihâna bir daha gelmek hayâl edilse bile,

  Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.

  Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan

  Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan

  Geçince başlayacak bitmeyen sükûnlu gece.

  Gurûba karşı bu son bahçelerde, keyfince,

  Ya şevk içinde harâb ol, ya aşk içinde gönül!

  Ya lâle açmalıdır göğsümüzde yahut gül.

                                      Yahya Kemal BEYATLI