SEVDA BAHÇESİ

Bir gül mahzun durur bahçede

Yaprakları yorgun.

Sen pembe güllerin en pembesi!

Hasta, solgun.

Bir gül taze durur bahçede

Yaprakları diri.

Sen beyaz güllerin en beyazı

Sabahlar kadar iri.

Bir gül baygın durur bahçede

Yaprakları serin.

Sen sarı güllerin en sarısı

Yağmur gibisin.

Pembe gül hülyandır açılmış,

Beyaz gül yanakların,

Sarı gül dağınık saçlarındır,

Ve mahzun kalbim ateş gibi

Yanan dudaklarındır.